استعلام قیمت
نرخ ارز

درباره روش های حمل بین المللی بیشتر بدانیم

حمل و نقل بین المللی
روش های بین المللی حمل محموله های صادراتی و وارداتی در این مطلب به شرح زیر آمده است:

 گروه E – تحویل کالا در نقطه عزیمت در مبدأ: 

​EXW (مخفف Ex Works): تحویل کالا در نقطه عزیمت در مبدأ ( محل کار).

گروه F – تحویل کالا به خریدار بدون پرداخت کرایه حمل در مبدأ : 

​FCA (مخفف Free Carrier):

تحویل کالا به حمل کننده در مبدأ ( تحویل کالا داخل کامیون، ریل و هواپیما). روش های حمل بین المللی

با توجه به اینکه محل تحویل کشور خریدار باشد، بارگیری با خریدار است و نقطه ریسک می‌باشد. هزینه حمل و بیمه با خریدار است. عقد قرارداد حمل و بیمه با خریدار (نه الزاما).

FAS (مخفف اصطلاح Free Alongside Ship):

تحویل کالا در کنار کشتی در مبدأ. محل خاتمه ریسک فروشنده کنار کشتی در بندر است. هزینه حمل و بیمه با خریدار است. عقد قرارداد حمل و بیمه و بازرسی با خریدار است.

FOB (مخفف اصطلاح Free On Board):

تحویل کالا در عرشه کشتی در مبدأ. فروشنده وقتی کالا را از روی نرده کشتی عبور داد ریسک خود را خاتمه داده‌است. هزینه حمل و بیمه با خریدار است. عقد قرارداد حمل از بندر تحویل و بیمه و بازرسی با خریدار است.

​گروه C – تحویل کالا در مبدأ به خریداربا پرداخت کرایه حمل : 

CFR (مخفف اصطلاح Cost and Freight):

ارزش و کرایه حمل تا مقصد. C&F سابق است ولی مخصوص حمل دریایی .کالا وقتی از روی نرده کشتی عبور می‌کند (بارگیری می‌شود) مسئولیت فروشنده خاتمه می‌یابد. هزینه بیمه با خریدار است. هزینه حمل با فروشنده‌ است. عقد قرارداد بیمه با خریدار است و عقد قرارداد حمل با فروشنده.

CIF (مخفف اصطلاح Cost, Insurance and Freight):

ارزش، بیمه و کرایه حمل تا مقصد. مخصوص حمل دریایی است. کالا وقتی از روی نرده کشتی بارگیری می‌شود مسئولیت فروشنده خاتمه می‌یابد. هزینه حمل و بیمه با فروشنده‌است. عقد قرارداد حمل و بیمه با فروشنده‌ است.

CPT (مخفف اصطلاح Carriage Paid To):

تحویل با پرداخت کرایه حمل تا مقصد. حمل مرکب ولی بیشتر برای طرق زمینی یا هوایی استفاده می‌شود. ریسک و مسئولیت فروشنده زمانی که کالا را تحویل اولین حمل کننده می‌دهد خاتمه می‌یابد. هزینه حمل با فروشنده تا نقطه معین طبق قرارداد. هزینه بیمه خریدار. عقد قرارداد بازرسی با خریدار است.

CIP (مخفف اصطلاح Carriage and Insurance Paid to):

تحویل با پرداخت کرایه حمل و بیمه تا مقصد. روش حمل مرکب است. ریسک و مسئولیت فروشنده زمانی که کالا را به نقطه توافق شده می‌رساند خاتمه میابد. هزینه بیمه و حمل با فروشنده‌ است. عقد قرارداد بیمه و حمل با فروشنده‌ است. عقد قرارداد بازرسی با خریدار است.

​گروه D – تحویل کالا در مقصد: 

DAF (مخفف اصطلاح Delivered At Frontier):

تحویل در مرز ( مرز تعیین شده ).

DES (مخفف اصطلاح Delivered Ex Ship):

تحویل در عرشه کشتی ( در مقصد ).

DEQ (مخفف اصطلاح Delivered Ex Quay):

تحویل در اسکله ( در مقصد ).

DDU (مخفف اصطلاح Delivered Duty Unpaid):

تحویل در مقصد بدون پرداخت حقوق و عوارض گمرکی.

DDP (مخفف اصطلاح Delivered Duty Paid):

تحویل در مقصد با پرداخت حقوق و عوارض گمرکی.

اسناد مورد نیاز حمل (اینویس و پکینگ لیست):

یکی از مهمترین اسناد و مدارکی که می بایست جهت حمل و نقل بین المللی یک محموله تهیه کنیم، سیاهه تجاری خرید (Invoice) و لیست عدل بندی (Packing List) است که در اصلاح عموم آن را به اینویس و پکینگ لیست می شناسیم.

طبق قانون تهیه این اسناد بر عهده فروشنده کالا است، فروشنده باید اطلاعاتی از قبیل نوع، ماهیت کالا، تعداد، ابعاد، کد تعرفه گمرکی، ارزش هرقلم کالا، ارزش کل  محموله و … را در قالب Invoice و Packing List (اینویس و پکینگ لیست) جهت صدور مجوز صادرات به گمرک ارائه دهد، ضمنا فروشنده ملزم است این اسناد را ممهور کرده و به امضا شخص مجاز در شرکت خود برساند.

بدین ترتیب صحت اطلاعات درج شده در صورتحساب و لیست عدل بندی (اینویس و پکینگ لیست) را تضمین می‌کند. روش های حمل بین المللی

بالا