درس هائی از پتروشیمی آریاساسول

آریاساسول که در خرداد ماه سال99با ارزش بازار نزدیک 30هزار میلیارد تومان وارد بازار سرمایه شده است. در این سه سال 25هزار میلیارد تومان سود نقدی پرداخت کرده است. در کنار این تقسیم سود رشد قیمت این شرکت نیز شرکت موجب رشد 4.5برابری دارایی سهامداران این شرکت در شرایطی شده است. که شاخص کل افت شدیدی را تجربه کرد. پتروشیمی آریاساسول

از این رو سهامداران می بایست توجه ویژه دایمی به چنین وضعیتی داشته باشند. بازار سرمایه محل رشد با شرکتهای بنیادی و سالم به لحاظ عملیاتی است. و توجه به نوسان گیری و خرید و فروش دائمی می تواند. به عدم بازدهی سرمایه گذاران منجر شود.

مفهوم مزیت طبیعی در اقتصاد ایران در بررسی سهام شرکتهای حوزه نفت،گاز و پتروشیمی،فلزات،معدن و بخشهای دیگر قابل مشاهده است. این مزیت نسبی در کنار مدیریت مناسب می تواند بازدهی های مناسبی را برای سرمایه گذاران فراهم کند.

مزیت طبیعی بستر رشد را فراهم کرده و مدیریت خوب این بستر رشد را به بنگاهی فعال با رشد دایمی تبدیل می کند. چیزی که در آریاساسول در قالب طرح های توسعه توسط مدیریت سابق شرکت مهندس بحرینی و هیات مدیریه این شرکت قابل مشاهده است. پتروشیمی آریاساسول

بازدهی سهام صادرات محورو عرضه کننده محصول در قیمت های رقابتی در بورس کالا و انرژی. باردیگر لزوم توجه به رفع قیمت گذاری دستوری را در شرکت های ایرانی یادآور می کند. این شرکت ها علی رغم آنکه مورد قیمت های تبعیض آمیز خوراک دولتی قرار گرفته اند. اما به مدد عدم شمولیت در قیمت گذاری محصول نهایی و توان فروش به قیمت واقعی. به چنین بازدهی دست یافته اند. مقایسه این وضعیت با شرکت های دیگر که دارای قیمت گذاری دولتی محصول نهایی هستند موجب شده است. ضرورت مقابله با قیمت گذاری دستوری و مدیریت دولتی بیش از پیش مد نظر قرار گیرد.

اقتصاد ایران سال هاست بجای توجه به رشد تولید و رشد درآمد واقعی -علی رغم تاکیدات عالی ترین مقام کشور- به رویکردی ناامید کننده. در توزیع منابع موجود پرداخته است. در واقع در مدیریت کلان اقتصاد کشور ساخت آریاساسول ها فراموش شده. و به جای آن تمام هم و غم به تخصیص منابع از محل مزیت های قبلی معطوف شده است. لغو معافیت مالیات صادرات،برقراری عوارض صادراتی و تبعیض قیمت در مورد خوراک مواردی از این جریان اشتباه در مدیریت کشور است.

در واقع اقتصاد ایران به جای ساخت آریا ساسول های جدید به مصرف هر چه بیشتر منابع واحدهای موجود. و تخصیص درست و نادرست منابع آن روی آورده است. این وضعیت موجب فراموشی فلسفه بنگاه داری در بخش دولتی نیز شده است.

انتشار صورت های مالی شرکت های دولتی در هفته های قبل نشان داد. تقریبا در همه این شرکت ها بجز چند شرکت انگشت شمار طرح توسعه و بهبودی به چشم نمی خورد. و هیچ مدیریتی خود را موظف به افزایش سود آوری نمی بیند.

حضور یک بنگاه اقتصادی در بازار سرمایه و توزیع سود در میان اقشار مختلف مردم یکی از بهترین روشهای توزیع منابع و مزیتهای اقتصادی با هدف رفع نابرابری هاست در همین حال شفافیت تخصیص منابع،نظارت عمومی بر عملکرد دولتی و بازخواست از مدیران جهت ارتقا سود آوری توام با سلامت مدیریت مزیتهای دیگری است. که حضور در بازار سرمایه به همراه دارد از این رو به نظر می رسد تغییر پاردایم اشتباه کنونی در اقتصاد کشور بیش از هر چیز نیازمند انتقال شرکت های دولتی به بازار سرمایه با هدف بهبود وضعیت آن هاست مقایسه صورت های مالی شرکت های که براساس ابلاغیه مقام معظم رهبری در مورد اصل 44خصوصی یا نیمه خصوصی شده اند. با شرکت های که در دولت باقی مانده اند بخصوص نمونه های نظیر پالایشگاه های اراک و آبادان با پالایشگاه های بورسی نشان می دهد. این حضور تا چه حد می تواند حتی زیر سایه سنگین دولت تغییر ایجاد کند. پتروشیمی آریاساسول