مواد پلیمری در قرن بیستم وارد زندگی بشر شده. و زمینه ساز تحولات زیادی در پیشرفت تکنولوژی و تغییر سبک زندگی بشر شده‌اند. مواد پلیمری عمدتا از مشتقات نفت و گاز تولید می‌شوند. با این حال برخی از مواد پلیمری پایه زیستی دارند. یعنی از موادی ساخته می‌شوند. که از طبیعت استخراج شده است. برخی دیگر از مواد پلیمری مستقیما از طبیعت استخراج می‌شوند. پلیمرها به شکل‌های مختلفی در صنعت مورد استفاده قرار می گیرند.
اصطلاح “پلاستیک” به گروه وسیعی از مواد و محصولات اشاره دارد. که از فرآورش رزین های پلیمری حاصل شده اند. این مولکول های بلند زنجیره از چندین مونومر کوچک تر تشکیل شده است. که توسط پیوندهای کووالانسی در کنار هم نگه داشته شده اند. هر نوع پلاستیک دارای ویژگی های منحصر به فردی است. مانند مقادیر مختلف استحکام کششی، مقاومت در برابر سایش، ثبات ابعادی، قابلیت کارکرد. مقاومت در برابر دما، مقاومت شیمیایی، مقاومت در برابر ضربه، شفافیت، جذب رطوبت و خواص الکتریکی.
پلاستیک ها از مونومرهای مصنوعی، طبیعی و آلی ساخته شده و به دو دسته تقسیم می شوند:. ترموپلاستیک و ترموست. در حالی که نام ها بسیار مشابه هستند. هنگام انتخاب مواد مناسب برای یک کاربرد خاص، تمایز بین این دو مهم است.
در سال های اخیر، بکارگیری مواد پلیمری و تحولات ناشی از آنها در صنایع مختلف چنان افزایش یافته است. که تقریبا هیچ جایی را نمی توان بدون حضور آنها تصور کرد. امروزه نقش بکارگیری پلیمرها درصنایع مختلف، نقشی محوری است و به اکثر نیازهای اساسی جامعه در کنار مزایای چشمگیرش پاسخ می‌دهد.
پلیمرها در بسیاری از صنایع مورد مصرف قرار می‌گیرند. برخی از صنایعی که مصرف کننده پلیمرها می‌باشند شامل:
- بسته بندی
- صنایع ساختمان
- خودرو
- لوازم خانگی
- برق و الکترونیک
