همه چیز درمورد پلی پروپیلن ها

 

در ادامه مقاله های قبل، امروز می خواهیم همه چیز را درباره پلی پروپیلن ها بدانیم. PP

می خواهیم ببینیم پلی پروپیلن چیست؟

چه کاربردی دارد و  همین طور به بررسی بازار جهانی این ماده پلیمری بپردازیم.

با ما همراه باشید…

پلی پروپیلن چیست؟

پلی پروپیلن (PP) یک “پلیمر افزودنی” ترموپلاستیک است. که از ترکیب مونومرهای پروپیلن ساخته شده است.

پلی پروپیلن دارای سطح نسبتاً لغزنده ای است. که می تواند آن را جایگزین پلاستیک هایی مانند استال (POM) در کاربردهای با اصطحکاک کم مانند چرخ دنده یا برای استفاده به عنوان نقطه تماس مبلمان کند. PP

اگرچه پلی پروپیلن در سطح مولکولی لغزنده است. اما دارای ضریب اصطکاک نسبتاً بالایی است – به همین دلیل است. که به جای آن از استال، نایلون یا PTFE استفاده می شود. پلی پروپیلن همچنین دارای چگالی کم. نسبت به سایر پلاستیک های رایج است. که به معنای کاهش وزن برای تولید کنندگان و توزیع کنندگان قطعات پلی پروپیلن قالب گیری تزریقی است.

 

 

 

تاریخچه PP:

پلی پروپیلن اولین بار در سال .1951 توسط دو دانشمند نفت فیلیپس به نام های پل هوگان و رابرت بنکس و بعدها توسط دانشمندان ایتالیایی و آلمانی ناتا و رن پلیمریزه شد. بسیار سریع شناخته شد. زیرا تولید تجاری تقریباً سه سال پس از اولین پلیمریزاسیون شیمیدان ایتالیایی، پروفسور جولیو ناتا، آغاز شد.

ناتا اولین رزین پلی پروپیلن را در سال 1954 در اسپانیا به تولید رساند. توانایی پلی پروپیلن برای کریستال شدن هیجان زیادی ایجاد کرد. در سال 1957، محبوبیت آن افزایش یافت و تولید گسترده در سراسر اروپا آغاز شد. امروزه یکی از رایج ترین پلاستیک های تولید شده در جهان است.

PP چگونه ساخته می شود؟

پلی پروپیلن، مانند سایر پلاستیک‌ها، معمولاً با تقطیر سوخت‌های هیدروکربنی به گروه‌های سبک‌تر به نام «کسری» شروع می‌شود. که برخی از آن ها با سایر کاتالیزورها برای تولید پلاستیک (معمولاً از طریق پلیمریزاسیون یا پلی تراکم) ترکیب می‌شوند.

کاربردها:

این ماده پلیمری در کاربردهای مختلفی از جمله:

• بسته بندی محصولات مصرفی،
• قطعات پلاستیکی برای صنایع مختلف از جمله صنعت خودروسازی،
• دستگاه های ویژه مانند لولاهای زنده ،
• منسوجات استفاده می شود.

 

 

 

 

ویژگی های پلی پروپیلن چیست؟

برخی از مهمترین خواص پلی پروپیلن عبارتند از:

• مقاومت شیمیایی:

 بازها و اسیدهای رقیق شده به آسانی با پلی پروپیلن واکنش نشان نمی دهند، که آن را برای ظروف چنین مایعاتی مانند مواد تمیزکننده، محصولات کمک های اولیه و غیره انتخاب خوبی می کند.

• الاستیسیته و چقرمگی:

پلی پروپیلن در محدوده خاصی از انحراف با خاصیت ارتجاعی عمل می کند (مانند همه مواد)، اما همچنین تغییر شکل پلاستیک را در مراحل اولیه تغییر شکل تجربه می کند، بنابراین به طور کلی یک ماده “سخت” در نظر گرفته می شود. چقرمگی یک اصطلاح مهندسی است که به عنوان توانایی یک ماده برای تغییر شکل (به صورت پلاستیکی، نه الاستیک) بدون شکستن تعریف می شود.

• مقاومت در برابر خستگی:

پلی پروپیلن پس از پیچش، خم شدن و/یا خمش زیاد شکل خود را حفظ می کند. این خاصیت به ویژه برای ساخت لولاهای زنده ارزشمند است.

• عایق:

پلی پروپیلن مقاومت بسیار بالایی در برابر الکتریسیته دارد و برای قطعات الکترونیکی بسیار مفید است.

• قابلیت انتقال:

 اگرچه پلی پروپیلن را می توان شفاف ساخت، اما معمولاً به رنگ طبیعی مات تولید می شود. پلی پروپیلن را می توان برای کاربردهایی استفاده کرد که در آنها مقداری انتقال نور مهم است یا در جایی که ارزش زیبایی دارد. اگر انتقال پذیری بالا مورد نظر است، پلاستیک هایی مانند اکریلیک یا پلی کربنات انتخاب های بهتری هستند.

انواع مختلف پلی پروپیلن چیست؟

دو نوع اصلی پلی پروپیلن موجود است:

 هموپلیمرها و کوپلیمرها.

 کوپلیمرها بیشتر به کوپلیمرهای بلوکی و کوپلیمرهای تصادفی تقسیم می شوند.

هر دسته بهتر از سایرین با برنامه های خاصی مطابقت دارد.

پلی پروپیلن اغلب به عنوان “فولاد” صنعت پلاستیک نامیده می شود. زیرا به روش های مختلفی می توان آن را تغییر داد یا سفارشی کرد. تا به بهترین نحو در خدمت یک هدف خاص باشد.

این امر معمولاً با وارد کردن مواد افزودنی خاص به آن یا با ساخت آن به روشی بسیار خاص به دست می آید. این سازگاری یک ویژگی حیاتی است.

 

 

 

 

پلی پروپیلن هموپلیمر:

پلی پروپیلن هموپلیمر یک گرید همه منظوره است. شما می توانید این را مانند حالت پیش فرض مواد پلی پروپیلن در نظر بگیرید. پلی پروپیلن کوپلیمر بلوکی دارای واحدهای هممونومری است که به صورت بلوک (یعنی در یک الگوی منظم) مرتب شده اند و حاوی بین 5 تا 15 درصد اتیلن است. PP

اتیلن خواص خاصی مانند مقاومت در برابر ضربه را بهبود می بخشد در حالی که سایر مواد افزودنی خواص دیگر را افزایش می دهند.

پلی پروپیلن کوپلیمر:

پلی پروپیلن کوپلیمر تصادفی – بر خلاف پلی پروپیلن کوپلیمر بلوکی – دارای واحدهای هممونومری است. که در الگوهای نامنظم یا تصادفی در امتداد مولکول پلی پروپیلن مرتب شده اند.

آنها معمولاً با اتیلن 1٪ تا 7٪ ترکیب می شوند. و برای کاربردهایی انتخاب می شوند. که در آن محصول انعطاف پذیرتر و شفاف تر مورد نظر است.

بازار جهانی:

بر اساس برخی گزارش‌ها، تقاضای جهانی فعلی برای این ماده، بازار سالانه حدود 45 میلیون تن متریک را ایجاد می‌کند. و برآورد می‌شود که تقاضا تا سال 2020 به حدود 62 میلیون تن افزایش یابد.

 

 

 

 

عمده مصرف کنندگان نهایی پلی پروپیلن، صنعت بسته بندی است. که حدود 30 درصد از کل را مصرف می کند و به دنبال آن تولید برق و تجهیزات است. که هر کدام حدود 13 درصد مصرف می کنند. لوازم خانگی و صنایع خودرو هر کدام 10 درصد مصرف می کنند. و مصالح ساختمانی با 5 درصد بازار در رتبه بعدی قرار دارند.

سایر کاربردها با هم بقیه مصرف جهانی پلی پروپیلن را تشکیل می دهند.

 

 

 

 

PP

 

 

نگارنده: مهناز معصومی راد

منبع: https://www.creativemechanisms.com