پلی بوتیلن ترفتالات (PBT) یک ماده ترموپلاستیک مهندسی نیمه کریستالی از خانواده پلیمرهای پلی استر است. پلی استر یک اصطلاح کلی شامل همه پلیمرهایی است که در آنها زنجیره اصلی پلیمری با استری شدن تراکمی الکل ها و اسیدهای چند عاملی تشکیل می شود. دو نوع پلی استر وجود دارد، ترموپلاستیک ها مانند پلی بوتیلن ترفتالات (PBT) و پلی اتیلن ترفتالات (PET) و ترموست ها. پلی استرهای ترموپلاستیک یکی از سریع ترین رشدها را در بین ترموپلاستیک های مهندسی داشته اند.

مانند دیگر پلی استرها، پلیمرهای PBT به دلیل مقاومت عالی در برابر کلر و محلول های تمیز کننده قلیایی برای کاربردهای صنایع غذایی بسیار مناسب است. دارای خواص و ترکیب مشابه پلی اتیلن ترفتالات (PET) است.

پلی بوتیلن ترفتالات به دلیل کاربردهای وسیع آن از جمله خودرو، برق و الکترونیک، پزشکی و بسیاری دیگر مورد توجه تجاری قرار گرفته است.

پلی استر PBT دارای استحکام بالا، چقرمگی و مقاومت در برابر تغییر شکل حرارتی، و همچنین ثبات ابعادی بسیار بالا و تمایل کم به خزش است. علاوه بر این، پلیمرهای PBT، مانند همه پلی استرها، دارای خاصیت اصطکاک و سایش بسیار خوبی هستند. در مقایسه با پلی استرPET ، PBT قدرت ضربه بهتری دارد، به ویژه در دماهای پایین. به دلیل این ویژگی، تقویت PBT با الیاف بسیار ساده تر از PET است و بنابراین به عنوان یک محصول تقویت شده با الیاف نیز در دسترس است.