پلی وینیل کلراید (PVC) پلیمری که از پلیمریزاسیون کاتالیزوری وینیل کلرید ساخته شده است. هموپلیمر خالص سخت، شکننده و فرآیند آن دشوار است، و با افزودنی های نرم کننده انعطاف پذیر می شود. کامپاند های PVC قابلیت فرآیند پذیری با تجهیزات مختلفی از جمله اکستروژن، قالب گیری تزریقی، قالب گیری فشاری، کلندرینگ و قالب گیری بادی دارد و انواع زیادی از محصولات، بسته به میزان و نوع نرم کننده ها، سخت یا انعطاف پذیر تولید می شوند. روش های کامپاندینگ بیشتری برای PVC نسبت به سایر پلیمرهای دیگر وجود دارد. پی وی سی سخت محکم است، سوزاندن آن دشوار است، در برابر اسیدها و بازهای قوی، در برابر سایر مواد شیمیایی و بسیاری از حلالهای آلی مقاومت بسیار خوبی دارد. علاوه بر این، پلی وینیل کلراید یکی از ارزان ترین پلاستیک ها است.

پلی وینیل کلراید (PVC) اولین بار در سال 1933 در ایالات متحده تولید تجاری شد و در جنگ جهانی دوم به عنوان عایق کابل نقش مهمی داشت. پس از آن PVC برای کاربردهای بیشتری مورد استفاده قرار گرفت.

ویژگی ها:

• مقاوم در برابر شعله،
• انعطاف پذیری خوب،
• غیر سمی،
• مقاومت در برابر ضربه بالا

معایب:

• حساس به اشعه UV و تجزیه اکسیداتیو
• قابلیت حرارتی محدود
• چگالی بالاتر از بسیاری از پلاستیک ها
• تجزیه حرارتی HCI را تکامل می دهد