اکریلونیتریل بوتادین استایرن (ABS) یک ترپلیمر آمورف با استحکام خوب و خواص ضربه ای و یک ماده ایده آل در هر کجا که کیفیت سطح فوق العاده، ثبات رنگ و درخشندگی مورد نیاز است. مانند: قطعات خودرو، اسباب بازی، لوازم خانگی و مصرفی

ABS یک ترکیب پلیمری دو فاز است. فاز پیوسته کوپلیمر استایرن-آکریلونیتریل (SAN) باعث استحکام، سختی و مقاومت در برابر حرارت می شود. چقرمگی ABS نتیجه ذرات لاستیکی پلی بوتادین ریز میکروسکوپی است که به طور یکنواخت در ماتریس SAN توزیع شده است.

این ترموپلاستیک های مات نسبت به پلی استایرن خالص و پلی اکریلونیتریل دارای مقاومت در برابر ضربه و مقاومت کششی بالاتری هستند. رزین های ABS را می توان در گریدهای مختلف پلیمریزاسیون کرد. نسبت سه مونومر می تواند بسیار متفاوت باشد. محتوای بوتادین معمولاً بین 15 تا 85 درصد و نسبت استایرن به اکریلونیتریل بین 80:20 تا 60:40 است. جزء بوتادین انعطاف پذیری و مقاومت بالا در برابر ضربه را ایجاد می کند در حالی که جزء  SANاستحکام، ثبات ابعادی خوب و مقاومت در برابر خزش را فراهم می کند. علاوه بر این، آلیاژ های زیادی با مواد دیگر مانند پلی وینیل کلراید، پلی کربنات ها و پلی سولفون ها تولید شده است. ABS را می توان با روشهای استاندارد ترموپلاستیک فرآیند کرد.

پلیمر اکریلونیتریل بوتادین استایرن (ABS) برای اولین بار در طول جنگ جهانی دوم زمانی کشف شد که پایه آن،SBR ، برای جایگزینی لاستیک استفاده شد. پلیمرهای ABS برای اولین بار در اوایل دهه 1950 در تلاش برای بدست آوردن بهترین خواص پلی استایرن و استایرن اکریلونیتریل در دسترس قرار گرفت.

ویژگی ها:

مقاوم در برابر شعله، مقاومت در برابر ضربه بالا، مقاومت زیاد در برابر حرارت، براقیت بالا، جریان خوب، آنتی استاتیک

موارد استفاده:

کاربرد های برق/ الکترونیک، قطعات داخلی و بیرونی خودرو، مصارف عمومی، لوازم خانگی، تجهیزات تجاری، کاربردهای ساختمانی

معایب:

• هزینه نسبتاً بالا
• قابل اشتعال با تولید دود زیاد
• مقاومت محدود در برابر هوازدگی
• مقاومت متوسط دربرابر دما، رطوبت و مواد شیمیایی